Op zondag 4 mei is opnieuw een ‘Jubelzondag’.
Dat betekent een gezamenlijke viering. Welkom in De Pinte om 10u30 (half 11).

MERK OP:
- We beginnen om 10u30. De liederen inzingen doen we om 10u. Het is de bedoeling terug met een aanzingkoor te werken. Dat gaat als volgt: ieder die deel wil uitmaken van dat 'aanzingkoor' voor die viering is al aanwezig om 10u. We oefenen dan de liederen van de viering en zitten samen in de dwarsbeuk vooraan. Je bent een geoefende zanger? Welkom. Je bent dat niet? Ook welkom.
- Om de kans tot verbinding ten volle te benutten is er géén andere viering in dat weekend, en is er een drink na de mis.

Voor wie dat wenst een langer DUIDEND WOORD bij dit alles:

De lezingen in deze tijd gaan over het gemeenschapsleven van de eerste christenen. We zijn 2000 jaar later en er is ook vandaag veel te doen omtrent ons gemeenschapsleven als parochie. Want parochie is nog altijd u laten raken, en dan gemeenschap proberen vormen uit de Blijde Boodschap. En het is nog altijd een groeiproces dat ge slechts kunt ervaren door uzelf in te schakelen. Om dan die ruige evangelieteksten om te zetten in schuchtere pogingen, met enkele mensen -vreemde gezichten die soms vrienden worden.
Toch -dat moeten we toegeven- toch lijkt ‘parochie’ soms een oud skelet. En verweerd, of te groot, maar het is wel een skelet dat alles samenhoudt en daarmee een skelet dat een wonder lichaam draagt. Een lichaam dat wel eens ‘lichaam van Christus’ zou kunnen zijn….
Om samen dat ‘lichaam van Christus te zijn in deze wereld hebben we mekaar nodig. Nog meer dan vroeger. Zo een ‘jubelviering’ (t.t.z.: een gezamenlijke viering) is daarbij geen antwoord op alle uitdagingen van deze tijd. Wel is het één van de actieve manieren om naar de toekomst te kijken, en te gaan. 

We gaan dat in de toekomst nu en dan doen, en het zal telkens aangekondigd zijn op alle mogelijke plaatsen. Site, parochieblad, misblaadje, facebook. En wie twijfelt mag de mensen van de parochieploeg altijd aanspreken of opbellen.

Het plan van de parochieploeg is een pastoraal plan. En het steunt op deze gedachte: dat Kerk en parochie er niet voor zichzelf zijn, maar voor de wereld. En dat parochie een plek is waar iedereen alles zou moeten kunnen vinden wat nodig is om te leven als christen. En dat is natuurlijk liturgie, maar het is veel meer dan alleen maar ‘misgelegenheid’. Het is dienstbaarheid, diakonie, omzien, stilstaan… En het is kansen kunnen bieden tot onthaal, opname en ontmoeting, tot geloofsinitiatie en geloofsverdieping voor klein en groot.
Al die dingen, dat kunt ge niet als eiland. Temeer niet als ge -zoals we zijn- een minderheidskerk zijt.
Onze uitnodiging om samen te vieren -die beweging van meer gezamenlijke vieringen in te lassen- overstijgt m.a.w. de vraag of de realiteit van ‘al of niet een priester hebben.’ 

Wel dit: met die gezamenlijke vieringen willen we het verlangen van sommige mensen om te ‘vieren in hun kerk’ niet miskennen of negeren. We horen en begrijpen die vraag en ze wordt meegenomen in onze vergaderingen.
En we blijven de goede en soms al jarenlange zorg van mensen voor ‘hun huis’ waarderen. Het is en blijft nodig. Wie echter die gezamenlijke vieringen een kans durfde geven, heeft misschien ook kunnen ervaren dat het deugd kan doen. Niet alleen de gezamenlijke openluchtvieringen die er al waren, maar ook de gezamenlijke diensten de afgelopen Goede Week sterken ons in die overtuiging.

Paus Franciscus was iemand met aandacht voor de tekenen van de tijd. “We leven niet in een tijdperk van verandering, maar in een verandering van tijdperk,” zei hij. Als parochieploeg dragen we een verantwoordelijkheid daarin. Wel, met (ondermeer) gezamenlijke vieringen willen we ook dit tijdperk omhelzen.

En zeg nu zelf: er is toch een wonder dat stiller, en sterker is dan de vraag “Is er een mis in mijn kerk, op mijn uur?”

Echt uitgenodigd en warm welgekomen namens de parochieploeg. De beweging maakt ons tot pelgrims van hoop. De eerstkomende gezamenlijke viering (na deze van de voorbije jubelzondag 4 mei) is Pinksteren, 8 juni, 10u30, in openlucht in Deurle dan.