Hosanna. Kruisig Hem. Laat mijn manier van leven en mijn manier van sterven als brood en wijn zijn. God, waarom hebt Gij mij verlaten? Waar zijt ge nu? En toch weer licht en bevrijding.

Dat was opnieuw de tocht van palmzondag naar Pasen. En al vierden we die chronologisch en op één week tijd, in het leven van mensen komen diezelfde ervaringen in hun eigen tijd en volgorde. Met altijd weer die God die er geweest is en zal zijn, in alle lagen van het leven, en voorbij het moeilijkste kruis dat mensen te dragen krijgen.

Aan de hand van foto’s hieronder krijg je een terugblik naar verschillende diensten van de afgelopen dagen.
Dank aan de vele medewerkers: zij die zingen op Gods adem, wie het verhaal kleur en bloem gaf, elk die foto’s nam, wie de boekjes vouwde, diegene die zorgde dat de eieren op onze parochie landden…
En diep dankbaar voor een gemeenschap van mensen die dat verhaal van Jeruzalem tot een verhaal van de voorbije week als een verhaal van vandaag verstaat en het zo beleeft met mensen.