Op kruispunten, aan de rand van een bos of op de hoek van boerenerven, geflankeerd door eeuwenoude linden of verscholen achter hagen, tref je her en der kapelletjes aan. Gestrooid in ‘t landschap en ‘t groen zijn ze versteende getuigen van religieus aanvoelen. Sommige zijn architectonische juweeltjes, andere zijn kleine musea met heiligenbeelden.
De kleine, vaak oude kapellen worden aanhoudend door mensen -ook wel eens vandalen, maar toch meestal mensen met goede bedoelingen- in het voorbijgaan bezocht.

Even stilstaan,
een oud vertrouwd Ave Maria,
een bede of een kaars die 't bidden overneemt…
Een plaats waar je kan bezinnen
op het moment dat jij
en de wijze die jij verkiest.

Gelukkig ontfermt zich overal wel een naburige met veel toewijding over de zorg voor deze plaatsen. We zijn hen heel dankbaar.